Celem tej monografii jest scharakteryzowanie drogi twórczej wielkiego czesko-francuskiego kompozytora, teoretyka muzyki, nauczyciela, dawno zapomnianego i w naszym kraju w ogóle nieznanego - Antonina-Josepha Rzeszy; opisanie jego otoczenia, z wieloma kompozytorami, z którymi się zaprzyjaźnił, z którymi studiował i którzy się u niego uczyli. W pracy wykorzystano metody analizy historyczno-kulturowej, teoretycznej i gatunkowo-stylistycznej, które pozwoliły oświetlić osobliwości twórczego kształtowania się indywidualności Rzeszy. Działalność twórcza Rzeszy okazała się być jakby pośrednim łącznikiem pomiędzy polifonistami epoki baroku i następnych stuleci, ponieważ podstawy ich myślenia zostały wchłonięte i pod wieloma względami przewidywały przyszłość polifonicznego języka muzycznego XX-XXI wieku. Teoretyczne prace Rzeszy-Profesora przez wiele lat stały się podstawą procesu nauczania w konserwatoriach w Paryżu i w całej Europie. Pod uwagę brany jest polifoniczny cykl 36 fugi na fortepian, unikalne dzieło skierowane ku przyszłości. Oferowana jest analiza poszczególnych próbek fugi cyklu.