Polecamy kolejną publikację poświęconą dziejom politycznym Królestwa Polskiego. Tym razem praca zbiorowa poświęcona jest krótkiemu, ale niezwykle ważnemu okresowi 1861-1862, a dokładnie podjętej wówczas przez Aleksandra Wielopolskiego próbie rekonstrukcji ustrojowej Królestwa Polskiego, które, jak wiemy, utraciło swą podmiotowość polityczną w wyniku powstania listopadowego, a następnie przegranej z Rosją wojny 1830-1831.
Aleksander Wielopolski jest postacią w naszych dziejach wyjątkową i na tyle niejednoznaczną, że spory o sens uprawianej przez niego polityki, jej założenia i cele trwają do dziś. Polski szlachcic, arystokrata, można powiedzieć, że uosobienie zalet i wad tego stanu, zarazem realista polityczny. Na czym jednak polegał ów realizm, skąd wynikał i ku czemu był skierowany? Czy Wielopolski dysponował spójną koncepcją polityczną i zarazem społeczną, która odpowiadałaby z jednej strony wyzwaniom społecznym epoki, a z drugiej dała się zrealizować w warunkach braku suwerenności? Czy dążył do modernizacji KP, czy raczej do zachowania społecznego status quo? Czy myślał o odbudowie w pełni suwerennego bytu politycznego o nazwie Królestwo Polskie i w jakich granicach, w jakim stosunku do Rosji?